15 października 2013 r. w Luksemburgu miało miejsce spotkanie ministrów pracy Unii Europejskiej, którego celem była dyskusja nt. projektu wprowadzenia zmian w dyrektywie z 1996 r., dotyczącej delegowania pracowników za granicę. Omawiany projekt zakłada zapewnienie lepszej ochrony socjalnej delegowanych pracowników oraz walkę z coraz częstszym łamaniem przepisów związanych z tą formą świadczenia usług. Jednocześnie podkreśla się, że dyrektywa nie będzie zaprzeczać zasadom swobodnego przepływu pracowników oraz usług, lecz uważniej ich przestrzegać.
Liczba pracowników delegowanych do Francji z roku na rok rośnie: w 2006 r. liczba pracowników oficjalnie zgłoszonych w urzędzie wynosiła 38 000, a w 2011 r. – 144 000. Francuskie Ministerstwo Pracy szacuje jednak, że stan rzeczywisty waha się między 220 000 a 300 000. We Francji największą liczbę pracowników delegowanych z zagranicy liczy sektor budownictwa. Za nim znajdują się sektor rolnictwa oraz transportu. Jednocześnie, to właśnie pracownicy branży budowlanej dopuszczają się największej ilości oszustw i nadużyć.
Podczas spotkania unijnych ministrów pracy w Luksemburgu nie udało się zawrzeć zadowalającego kompromisu ze względu na różnicę poglądów przedstawicieli państw członkowskich. Przykładowo, Belgia, Francja, Luksemburg i Holandia opowiadały się za wzmocnieniem odpowiedzialności zleceniodawców za nadużycia swoich podwykonawców. Z kolei wschodnie państwa Unii Europejskiej, szczególnie Polska, były przeciwne temu stanowisku. Obawiają się, że zaostrzenie kontroli może wykluczyć obowiązującą zasadą swobodnego przepływu pracowników. Wielka Brytania przyjęła natomiast zupełnie odrębną postawę przeciwstawiając się nadmiarowi nowych przepisów.
Tekst wprowadzający zmiany do dyrektywy o delegowaniu pracowników będzie prawdopodobnie przyjęty podczas następnego spotkania ministrów pracy państw członkowskich w grudniu. Określa się je jako spotkanie “ostatniej szansy” przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w maju 2014 r.